Specyfika zawodu

RATOWNIK MEDYCZNY

„To be Or not to be…” te słynne słowa wypowiedziane przez Hamleta tytułowego bohatera tragedii pt. „Hamlet” autorstwa Williama Szekspira są przykładem antonimu, który odzwierciadla życie i śmierć , zdrowie i choroba i bezpośrednio dotyczy pacjentów, osoby poszkodowane z którymi do czynienia ma Ratownik Medyczny. Przedstawiciela nowego w naszym kraju zawodu o którym wiele obywateli naszego kraju za wiele nie wie. Nawet w środkach masowego przekazy często bywamy mylenia z sanitariuszami czy nawet lekarzami.
Ratownik Medyczny to osoba, która w myśl ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia  8 września 2006 roku uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładach  opieki zdrowotnej, w szczególności do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji bezpośredniego, nagłego stanu zagrożenia życia lub zdrowia.  To właśnie od niego, jego wiedzy, umiejętności zależy, która z wcześniej zaprezentowanych wartości stanie się faktem. Przygotowany jest on do udzielania pomocy medycznej w jednostkach ratownictwa medycznego , funkcjonujących w ramach zintegrowanego systemu ratownictwa medycznego, a mianowicie w zespołach wyjazdowych Pogotowia Ratunkowego, Państwowej Straży Pożarnej, Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym, Górniczym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym, ale także w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym ( SOR) i oddziale Intensywnej Pomocy Medycznej. Gdzie oczekuje się od niego wiedzy i praktycznych umiejętności  niezbędnych do ratowania życia ale i zdrowia ludzkiego w przeróżnych sytuacjach. Nie każdy jednak może zostać ratownikiem medycznym, cechami  osobowości, które są niezbędne do wykonywania tego zawodu, mającego bezpośredni kontakt z człowiekiem cierpiącym, będącym przerażonym, pod wpływem silnych bodźców emocjonalnych i przepełnionym strachem o swoje zdrowie a nawet życie, to na pewno odpowiedzialność w podchodzeniu do wykonywanych czynności, z czym wiąże się także umiejętność podejmowania szybkich ale co ważne trafnych decyzji od których zależy czy osoba poszkodowana przeżyje czy nie , wyzdrowieje czy wystąpią u niej powikłania. Odporność na stres, jest umiejętnością niezbędną do pracy, gdyż działamy w warunkach totalnie niespodziewanych dla osób poszkodowanych ale także dla przypadkowych widzów, którzy zazwyczaj wpadają w panikę krzyczą, zawiązują się często awantury, ogólny chaos nad którym trzeba zapanować ale przede wszystkim nad własnymi dłońmi, które nieraz mogą  strasznie zacząć trząść się uniemożliwiając nam sprawne wykonywanie czynności, i przedłużają uciekający cenny czas.  Komunikatywność z innymi stanowi jeden z ważniejszych czynników które  mogą przyczynić się do sprawnego przeprowadzenia akcji ratunkowej ale także dogadania się z poszkodowanym i sprawnego szybkiego postawienia trafnej diagnozy. Ponadto przydatne a wręcz niezbędna jest umiejętność pracy w zespole.
Zawód ten jest idealny dla osób, które czerpią satysfakcje z  pomagania innym ludziom i uważają podobnie jak jeden z największych fizyków-teoretyków XX wieku, twórca ogólnej i szczególnej teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła - Albert Einstein iż : „ Tylko życia poświęcone innym jest warte przeżycia…!”
Według ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, do głównych zadań jakie ma realizować osoba mająca uprawnienia zawodowe Ratownika Medycznego uzyskane po ukończeniu : „publicznej szkoły policealnej lub niepublicznej szkoły policealnej o uprawnieniach szkoły publicznej i posiada dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego "ratownik medyczny", lub posiada dyplom wydany w państwie innym niż: państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzającym tytuł zawodowy ratownika medycznego, lub posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego nabyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z ustawą z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych” albo „ukończyła studia wyższe na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne” w kraju.  Należy przede wszystkim niesienie pomocy i ratowanie życia zarówno u osób dorosłych jak i dzieci w nagłych stanach. Przez stan nagły uważa się stan polegający na nagłym lub przewidywalnym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogorszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagającym podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.                                 

  Do zadań Ratownika Medycznego należy (według ustawy z dnia 8 września 2006 r.)  :

  • komunikowanie się z pacjentem, zwłaszcza w sytuacji kryzysowej;
  • ocena miejsca zdarzenia pod kątem ewentualnych zagrożeń, zabezpieczanie osób znajdujących się w miejscu zagrożenia, wypadku, katastrofy, podejmowanie działań zapobiegających zwiększeniu liczby ofiar;
  • ocena parametrów życiowych ofiar, ustalanie wskazań co do kolejności ich leczenia i transportu oraz podejmowanie zleconego przez kierownika zespołu optymalnego postępowania ratowniczego, chroniącego zdrowie i życie poszkodowanych i transportowanych;
  • planowanie, organizowanie i nadzorowanie działań ratowniczych w miejscu zdarzenia przed przybyciem służb współdziałania;
  • posługiwanie się sprzętem ochrony osobistej (aparaty oddechowe, ubrania ochronne zabezpieczające przed wysoką temperaturą, kwasami, ługami, gazami) i medycznym;
  • (aparaty zapewniające drożność oddechową, urządzenia do elektroterapii i tlenoterapii, urządzenia do unieruchamiania i transportu chorych w zakresie niezbędnym dla udzielenia pomocy zagrożonym utratą życia ,poszkodowanym i transportowanym);
  • zapobieganie zakażeniom przez stosowanie zasad aseptyki i antyseptyki;
  • wykonywanie na zlecenie kierownika zespołu, czynności i zabiegów ratowniczych w stanach zagrożenia życia, z uwzględnieniem ich specyfiki i właściwej kolejności postępowania;
  • podejmowanie prawidłowego postępowania przeciwwstrząsowego, w tym postępowania traumatologicznego (tamowanie krwotoków, unieruchamianie i zabezpieczanie złamań);
  • ocenianie stopnia utraty przytomności i zabezpieczanie funkcji życiowych nieprzytomnego;
  • transportowanie pacjentów pod nadzorem medycznym (ręcznie i przy użyciu odpowiednich urządzeń);
  • przekazywanie pacjentów personelowi ambulatoriów, izb przyjęć i innych jednostek (z wypełnianiem odpowiedniej dokumentacji);
  • przeprowadzanie prawidłowo wywiadu dyspozytorskiego i instruktażu ratowniczego dostępnymi środkami łączności;
  • przeprowadzanie kontroli leków, materiałów opatrunkowych, środków i sprzętu ratowniczego, stanowiącego wyposażenie zespołu, prowadzenie bieżącej konserwacji aparatury (prowadzenie książki rozchodu leków i materiałów opatrunkowych);
  • prowadzenie i gromadzenie dokumentacji udzielonej pomocy, sprawozdań o stanie zdrowia, doznanych obrażeniach, zastosowanych zabiegach i czynnościach ratowniczych (karty informacyjne, wypadkowe, transportowe, książka zgłaszania wezwań, książka raportów);
  • organizowanie i prowadzenie szkoleń z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
  • przeszczekanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciw pożarowej oraz ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych;
  • utrzymywanie kondycji psychofizycznej:
  • ciągłe ustawiczne szkolenie się, uzupełnianie wiedzy zakresu medycyny ratunkowej

free website templates